Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
bart.klinton
Het bijbelprikbord is een plaats waar mensen elkaar kunnen vinden, en ook kunnen ervaren dat
iets ons bindt hier.
En er is maar een schepper natuurlijk.. dus er is geen reden om elkaar daarin te
“be-strijden” toch?
Vanuit dat simpele uitgangspunt is het toch mogelijk in eigen toenadering die eeuwige
almachtige schepper te vinden? Hij die op ons wacht?
Is dat niet veel nobeler dan elkaar met bijbelteksten te bestoken of met overtuigingen over
de naam van God om maar eens wat te benoemen.
En dit om zonodig iets “te bewijzen” dat juist daarmee juist helemaal niet te bewijzen is!
Bijbelteksten kunnen wel veel moois onthullen meer en meer zelfs op een gegeven moment, maar
dat is heel iets anders dan deze als bewijzen leveren, zeker als teksten letterlijk genomen
worden terwijl ze niet altijd geschreven zijn om die letterlijke boodschap uit te sponsen.
Welk nut heeft het “iets te bewijzen met woorden” dat beter in het echt gezocht kan worden?
Maar is een puur rationele zoektocht van belang zolang dat hart nog niet open gegaan is door
toenadering?
Is het niet de zaken volledig omdraaien uit onwetendheid? De ratio weet immers NIETS.
Natuurlijk herken je in bijbelse teksten veel moois op een gegeven moment, maar het is niet
daardoor dat iemand vind. Misschien neem ik daarmee iets aan dat mogelijk niet juist is, maar
enige duidelijkheid of iemand al iets gevonden heeft van de essentie is absoluut mogelijk op
een gegeven moment.
Voor mij is het dat kleine beetje.. het herkennen van gespartel bij hen die nog niets
gevonden hebben dat mij hier doet posten om een bijdrage te leveren.
Een ieder kan die hogere essentie zelf vinden …., maar kan hier op het prikbord wel iets
opgepikken dat mogelijk inspirerend werkt op het eigen proces. Misschien is het maar een
kleine klik… maar dikke bijbelteksten geven die klik zeker niet!. Het is de zoeker zelf
die gevonden moet worden……. en de bijbel zit daar voor helemaal niets tussen in eerste
fase.
Zit er niet vaak een kloof tussen de levensbeschouwelijke “overtuiging” waardoor de mens
niet kan vinden?
Wat zit er in de weg? (veelal het denken….)
Zij die gevonden hebben, kunnen de weg banen voor hen die nog niet gevonden hebben.
Andersom is dat niet mogelijk. Niet dat zij die gevonden hebben alles weten natuurlijk, dat
is niet zo en daar gaat het ook niet om.
Het beseffen dat de Heer ons ieder Zelf zal leren in overgave aan Hem….is veel
belangrijker!
Daar ligt dan ook de essentie in het uitdragen van de boodschap naar mijn beleving.
Ieder poging leraar te moeten spelen is illusie. Nederigheid is een betere attitude die
aangenomen kan worden immers.
Maar vanuit het principe dat er in ieder geval reeds wat gevonden is bij sommigen onder ons,
en ook (ten gevolge daarvan) die brandende kern herkend kan worden in anderen, zelfs als ze
een heel andere weg gelopen hebben, is natuurlijk heel handig. Het maakt je niet langer tot
een dwaallichtje.
Indien mensen elkaar “herkennen” in de essentie die ik bedoel hierboven (dat vlammende hart)
dan zal duidelijk worden dat onderlinge conversatie over spirituele zaken verreikend kan
zijn, elkaar gunstig kan beïnvloeden. Die fase en situatie is hier maar ten dele aanwezig,
maar ze is er. Mogelijk is een apart forum daarvoor meer geschikt.
Maar voor de zoeker hier wil ik dan ook direct alvast de doctrine doorbreken dat alleen een
Christen kan vinden!
Er ligt dus een grote uitdaging om daarmee om te gaan natuurlijk als mens, er hoeft niets
overtuigd te worden, maar vanuit je stukje innerlijke waarheid kan je maar delen met een
ander, je doet dan geen water bij de wijn. (wijn staat voor Geestelijke Waarheid……..),
maar opent je vat om meer Geestelijke Waarheid tot je te nemen, via hen waar ook licht
aanwezig is.
Toch kan ik ook slechts met eigen ogen zien dat mensen niet “door te praten over” een andere
overtuiging zullen gaan aanhangen.
Vanuit het denken blijft er immer een grote barrière in de mens soms om iets te gaan vinden,
de diepere oorzaak blijft vaak ongeweten, en hoewel daar maar ten dele zicht op is (of
gemeend wordt daarop enig zicht te hebben….) is het wel een thema waarin onderling ook
leerstof zit. Er is iets opgedaan dat wellicht nog lang niet volledig uitgekristalliseerd is
, maar wat wel een zeker inzicht bracht alvast.
Het is maar zinvol elkaar in een apart forum op te zoeken indien de boodschap vibreert
onderling. Indien geproefd kan worden dat men hetzelfde gevonden heeft.
Wanklanken halen de boel omlaag,(zo ook hier op het prikbord) en als zodanig is een open
prikbord heel beperkt en weinig verheffend op veel momenten.
Die klik kan hier niet met iedereen gevonden worden, maar goed het is dan ook een open
prikbord en dat heeft zeker waarde voor zoekers.
Maar hoe weinig zinvol is het voor bepaalde lieden hier, terwijl dit innerlijk bij hun best
geweten is, te blijven posten in een groep die de bijbel als uitgangspunt heeft, terwijl de
prikker slechts het oude testament aanvaard voor zichzelf bijvoorbeeld? Of als je niet
gelovig bent, of je met een JWHW illusie zit te worstelen?
Slechts geïnspireerd bewustzijn kan vanachter de sluiers der onwetendheid toch reageren met
openingen in een discussie.
Natuurlijk is dat nog ingekleurd door persoonlijke perceptie maar toch is dat zinvol, omdat
het discussiëren ook leert bij jezelf te blijven.
Door bijvoorbeeld je eigen reactie later nog eens kritisch te herlezen, en de reply van
anderen …kan je leren.
Maar indien mensen in en forum lijnrecht tegenover elkaar staan vanuit flinke dogmatiek.. wat
heeft het dan zin om je in een dergelijk forum te blijven begeven als prikker op een gegeven
moment?
Maar als je weet dat het hier specifiek een prikbord is voor zoekers vanuit de bijbelse
context, en van jezelf weet dat je daar moeite mee hebt met die aanvaarding in zijn geheel
als waardevolle bron…wat kom je hier dan doen?
Waar je toch in ieder geval als groepje mensen voor bij elkaar komt op het bijbel prikboard,
om mensen te ontmoeten die de bijbel aanvaarden?
Het oude en nieuwe testament zijn handig om zaken helder te krijgen, hoewel de ziel ook zaken
reeds allang kan weten…en heeft het daar misschien die boeken niet eens voor nodig, maar
zocht het andere bronnen. In dat geval ga je verder bij waar je was, maar dat is een andere
discussie.
Heeft het posten een zuivere bedoeling, als je een ander probeert te overtuigen …ik kijk
hierbij ook toetsend naar mijzelf?
Uiteindelijk gaat spirituele toenadering naar Hem om het vinden van iets dat Geestelijke
Waarheid brengt in de zoeker, die dan ook vindt omdat hij ook gezocht werd door de Vader!
Is die essentie nog duidelijk niet aanwezig in iemand, in iemand bijvoorbeeld die krampachtig
nog alleen maar met bijbelteksten zwiert omdat er nog niets kan vloeien uit zijn pen…….,
doodeenvoudig omdat er nog niets gevonden is, dan is het zinvol om te luisteren in eerste
instantie waardoor die eerste stapjes toenadering nu juist wel mogelijk worden.
Uiteindelijk is een kenmerk dat Geestelijke waarheid zich ontpopt in iemand die gevonden is,
en dat mensen elkaar ook altijd herkennen als ze zelf al een en ander gevonden hebben! Dat
werkt wereldwijd zo, al heb je elkaar nog nooit gezien.
De weg is ooit voorgeleefd, en mensen hier zoeken een stukje verdieping opdat ze die essentie
dan ook kunnen vinden in hun leven. Via dit prikbord zou men elkaar kunnen vinden ideaal
gezien, en is het a.h.w. een klankbord waar iets te halen is.
Sommige zoekers horen graag iets over de toenadering, en welke ommekeer het bracht in hun
leven. Weer anderen over heel andere zaken.
Vanuit de beleving dan natuurlijk, en niet vanuit een holle lege toon of vanuit Copy Paste
acties met dode letters.
Hoe mooi halve pagina's bijbelse teksten hier ook kunnen zijn, ze kunnen ook de innerlijke
leegte verhullen van degene die ze post.
