Vaak lees ik hier bijbelteksten die (heerlijk Nederlands) te hooi en te gras geplaatst worden.
Meestal stranden die teksten al bij de letter, vaak ook verdwijnen ze in de mist van een zweverige woordenvloed.
Ondertussen is de discussie gestart en gaat het welles/niets spelletje in volle gang. Dat is zo jammer.
Een voorbeeldje:
Als uw oog u tot zonde verleid, ruk het uit, als je hand je tot zonde verleid hak het af.
Krijgen we het nieuwsbericht dat één of andere gek in een kerkdienst zijn ogen uitrukt… en we zijn vertrokken.
De voor en tegens in de verklaringen, de vriend en vijand sluit zich weer aan bij zijn/haar ploegje en net als de dagen, weken en jaren daarvoor,
zit ieder weer op de stoel van het eigen gelijk.
Waarom eens niet gewoon nuchter bekijken wat, hoe, wanneer en waarom die verzen er staan ?
Zo op het eerste zicht (heel simplistisch) kan met uit de tekst bijvoorbeeld twee geboden halen.
Gij zult niet begeren, gij zult niet stelen.
Men kan zich eens afvragen tegen wie en door wie het gezegd wordt. Wat waren de omstandigheden tijdens deze uitspraak ?
Wat zijn de gevolgen als we ze niet in acht nemen ?
Zijn de teksten symbolisch of heeft die man in die kerk gelijk ?
Passen we dit toe op anderen zoals in bepaalde islamitische landen/ en op dit prikbord B) of passen we het in de eerste plaats toe op onszelf ?
Dat wilde ik even kwijt.