Welkom op het forum van startpagina!

Dit forum staat op alleen-lezen. Je kan hier informatie zoeken en oude berichten terugvinden, maar geen nieuwe berichten plaatsen.

Meer informatie op bijbel.startpagina.nl

Als de landman die wacht op regen

  • Ellen-Josee

    Maar eens iets anders beste broeders en zusters:

    Heb je ook wel eens (gehad) dat er maar geen einde lijkt te komen aan een onzekere of beroerde tijd?

    Ik had zelf veel aan de tekst uit Jacobus 5: Hebt dus geduld, broeders, tot de komst des Heren! Zie, de landman wacht op de kostelijke vrucht des lands en heeft geduld, totdat de vroege en late regen erop gevallen is.

    Er zijn soms situaties waaraan je zelf niets kunt veranderen, net zoals de landman niet de regen kan bevelen om te vallen, hij wacht in geduld en vertrouwen op de regen.

    Als ik zelf soms mijn eigen situatie die nog niet is opgelost overpeins, dan bid ik: ‘ik ben als een landman die wacht op regen’.

    Ik mag er ook nog bij vertellen dat het daarna overvloedig geregend heeft in mijn leven.

    Ellen

  • toeter

    ben wel benieuwd waarom er vroege en late regen staat. Gewoon vermelden dat je op regen wacht is toch goed?

  • theo

    Vanmorgen heb ik zoiets in de preek aangehaald.

    Een mens mag best berusten in zijn/haar eigen lot, in zijn /haar eigen (rottige) omstandigheden en “”het aan God overlaten“”.

    Maar we mogen nooit berusten als het gaat om onrecht en pijn en verdriet als het om de naaste en Gods schepping gaat, dan moeten we echt de handen uit de mouwen steken en mogen we niet (be)rusten..

  • Ellen-Josee

    Toeter schreef: ben wel benieuwd waarom er vroege en late regen staat. Gewoon vermelden dat je op regen wacht is toch goed?

    Dat heeft bij mij uitstekend gewerkt.

    :)

    Ik denk dat vroeg in verband staat met ‘dat het zaad ontkiemd’ en laat met ‘dat de vrucht rijpt’.

    Dat kan in een situatie ook gelden; van de eerste aanzet tot de volledige voltooiing.

    Ellen

  • Ellen-Josee

    theo Schreef:

    ——————————————————-

    > Vanmorgen heb ik zoiets in de preek aangehaald.

    >

    > Een mens mag best berusten in zijn/haar eigen lot,

    > in zijn /haar eigen (rottige) omstandigheden en

    > “”het aan God overlaten“”.

    Nou dat denk ik dus niet, je hoeft niet in je eigen ellende te berusten. Je mag (MOET) God om hulp vragen in jouw situatie. Ik denk namelijk niet dat het Gods bedoeling is dat je het rottig hebt - maar wel dat Hij je test. We mogen God Vader noemen en van een Vader mogen we verwachten dat Hij ons helpt in onze nood. Als ik heel rot zat en ik zou mijn (menselijke) vader niet eens om hulp vragen, hoe gek gedraag ik mij dan…

    >

    > Maar we mogen nooit berusten als het gaat om

    > onrecht en pijn en verdriet als het om de naaste

    > en Gods schepping gaat, dan moeten we echt de

    > handen uit de mouwen steken en mogen we niet

    > (be)rusten..

    Ik hoorde vandaag de opmerking dat je behulpzaam moet zijn, in die zin dat wanneer iemand om hulp vraagt je het moet geven.

    Dat je geen uitvluchten mag zoeken, want als iemand jou om hulp vraagt, dan ben jij gewoon aan de beurd.

    Dat vond ik wel een goeie.

    Ellen

  • theo

    Elia Schreef:

    ——————————————————-

    > theo Schreef:

    > ————————————————–

    > —–

    > > Vanmorgen heb ik zoiets in de preek aangehaald.

    > >

    > > Een mens mag best berusten in zijn/haar eigen

    > lot,

    > > in zijn /haar eigen (rottige) omstandigheden en

    > > “”het aan God overlaten“”.

    >

    > Nou dat denk ik dus niet, je hoeft niet in je

    > eigen ellende te berusten. Je mag (MOET) God om

    > hulp vragen in jouw situatie. Ik denk namelijk

    > niet dat het Gods bedoeling is dat je het rottig

    > hebt - maar wel dat Hij je test. We mogen God

    > Vader noemen en van een Vader mogen we verwachten

    > dat Hij ons helpt in onze nood. Als ik heel rot

    > zat en ik zou mijn (menselijke) vader niet eens om

    > hulp vragen, hoe gek gedraag ik mij dan…

    Volkomen mee eens behalve: er zijn nu eenmaal zaken die geen wending krijgen, die zijn zoals ze zijn, die niet (kunnen) veranderen.

    Een dode blijft dood en komt niet terug, een mongooltje wordt niet “”normaal“”, een invalide blijft invalide.

    Er zijn nu eenmaal uitzichtloze situeaties en dan mogen we berusten en vertrouwen op Gods nabijheid en troost.

    >

    > >

    > > Maar we mogen nooit berusten als het gaat om

    > > onrecht en pijn en verdriet als het om de

    > naaste

    > > en Gods schepping gaat, dan moeten we echt de

    > > handen uit de mouwen steken en mogen we niet

    > > (be)rusten..

    >

    > Ik hoorde vandaag de opmerking dat je behulpzaam

    > moet zijn, in die zin dat wanneer iemand om hulp

    > vraagt je het moet geven.

    > Dat je geen uitvluchten mag zoeken, want als

    > iemand jou om hulp vraagt, dan ben jij gewoon aan

    > de beurd.

    >

    > Dat vond ik wel een goeie.

    >

    Zo hoort het ook, ook als je volstrekt atheist bent. maar ZEKER als je je christen noemt.

    >

    > Ellen

  • Ellen-Josee

    theo Schreef:

    ——————————————————-

    > Elia Schreef:

    > ————————————————–

    > —–

    > > theo Schreef:

    > >

    > ————————————————–

    >

    > > —–

    > > > Vanmorgen heb ik zoiets in de preek

    > aangehaald.

    > > >

    > > > Een mens mag best berusten in zijn/haar eigen

    > > lot,

    > > > in zijn /haar eigen (rottige) omstandigheden

    > en

    > > > “”het aan God overlaten“”.

    > >

    > > Nou dat denk ik dus niet, je hoeft niet in je

    > > eigen ellende te berusten. Je mag (MOET) God om

    > > hulp vragen in jouw situatie. Ik denk namelijk

    > > niet dat het Gods bedoeling is dat je het

    > rottig

    > > hebt - maar wel dat Hij je test. We mogen God

    > > Vader noemen en van een Vader mogen we

    > verwachten

    > > dat Hij ons helpt in onze nood. Als ik heel rot

    > > zat en ik zou mijn (menselijke) vader niet eens

    > om

    > > hulp vragen, hoe gek gedraag ik mij dan…

    >

    > Volkomen mee eens behalve: er zijn nu eenmaal

    > zaken die geen wending krijgen, die zijn zoals ze

    > zijn, die niet (kunnen) veranderen.

    >

    > Een dode blijft dood en komt niet terug, een

    > mongooltje wordt niet “”normaal“”, een invalide

    > blijft invalide.

    > Er zijn nu eenmaal uitzichtloze situeaties en dan

    > mogen we berusten en vertrouwen op Gods nabijheid

    > en troost.

    Soms lijkt juist dan God helemaal niet zo nabij….

    Ik zeg dat even expres, want juist dan ben ik de landman die wacht op regen…Ik weet dat God er is ook al merk ik het ‘nu’ niet.

    Het wil niet zeggen dat iemand die geteisterd wordt door dood en handicaps geen kostelijke vrucht zou dragen.

    Sterker nog; het is een natuurwet een boom die dood gaat, gaat nog gauw even bloeien.

    Schiet mij een gek maar waargebeurd verhaal te binnen:

    Toen mijn dochter op de kleuterschool zat hadden zij en haar klasgenootjes een krokusbolletje gekregen met de bedoeling dat die met Pasen zou bloeien.

    Bij haar vriendinnetje kwam dat bolletje razendsnel uit en in bloei te staan terwijl bij de anderen nog niet eens een puntje zichtbaar was.

    Een paar dagen later stierf dat meisje aan een hersenvliesontsteking. Die krokus was toen weer verdord terwijl die van de anderen nog lang niet in bloei waren.

    >

    >

    > >

    > > >

    > > > Maar we mogen nooit berusten als het gaat om

    > > > onrecht en pijn en verdriet als het om de

    > > naaste

    > > > en Gods schepping gaat, dan moeten we echt de

    > > > handen uit de mouwen steken en mogen we niet

    > > > (be)rusten..

    > >

    > > Ik hoorde vandaag de opmerking dat je

    > behulpzaam

    > > moet zijn, in die zin dat wanneer iemand om

    > hulp

    > > vraagt je het moet geven.

    > > Dat je geen uitvluchten mag zoeken, want als

    > > iemand jou om hulp vraagt, dan ben jij gewoon

    > aan

    > > de beurd.

    > >

    > > Dat vond ik wel een goeie.

    > >

    >

    > Zo hoort het ook, ook als je volstrekt atheist

    > bent. maar ZEKER als je je christen noemt.

    Ik ken heel wat ongelovigen die de goedheid zelf zijn.

    > >

    > > Ellen

  • Frederik D

    Arm meisje. Arme ouders.

  • Ellen-Josee

    Vooral de eerste, de ouders hadden er een antroposofische arts op losgelaten toen het kind een oorontsteking gelijk met de mazelen had.

    Ze heeft haar laatste dagen doorgebracht met een paar koolbladeren op haar oren gebonden.

    Ellen

  • Frederik D

    Zo, zeg. En die arts is nog vervolgd?