In het nieuws was het bericht dat een verouderde satelliet op weg was richting de aarde.
Hij is voor het grootste gedeelte verbrand in de atmosfeer, maar een aantal onbrandbare stukken is toch neergeploft op aarde.
Mij irriteert daarbij de grote mate van onverschilligheid.
Onverschilligheid, toen deze stelliet (en vele andere) de aarde uit geschoten werden. Zo'n ding moet toch een keer terugkomen. En het KAN zijn dat hij dan een levend wezen raakt. Je kunt dat verhelpen door een klein rekaetmotortje te bouwen, dat de koers zodanig kan wijzigen dat hij uiteindelijk in de kokende zon belandt. Niemand zou daar last van ondervinden.
Maar nee hoor.
Dat was te duur.
Terwijl we (= de hele westerse + de communistische wereld, 2 dames hier jullie bedoel ik dus niet…. ) wél miljarden uit konden geven om de hele planeet in geval van oorlog -tig keer naar de verdommenis te helpen.
Onverschilligheid, als we horen over bijvoorbeeld een groot verkeersongeluk. Opvallend is dat het nederlandse nieuws het kennelijk heel belangrijk vindt om te weten hoeveel nederlanders daarbij betrokken zijn. Alsof nederlanders belangrijker zijn dan andere nationaliteiten…..
Onverschilligheid, ook in onze benadering van vreemdelingen. We houden krampachtig vast aan onze rijkdom, terwijl het royaal delen juist voor onszelf een (economische) zegen zou zijn. Enfin….we krijgen onze trekken vanzelf thuis, al was het alleen maar als gevolg van de globalisering van de economie.
En er is nog veel meer te zeggen over de negatieve gevolgen van onverschilligheid, in onze samenleving, bijvoorbeeld op het vlak van het milieu.
Onverschilligheid zou je haast een kenmerk van onze 21e-eeuwse samenleving kunnen doen.
We leven ieder voor zich, en we laten hulpverlening vaak over aan onze overheid en onze portemonnee.
Onverschilligheid staat haaks op oprechte aandacht voor elkaar.
Onverschilligheid veroorzaakt teleurstelling bij onze naaste, dat op zich weer de voedingsboden vormt voor de groei van onverschilligheid bij die naaste, en zo vormt onverschilligheid als het ware een ketting van rotte plekken in onze samenleving, die juist zo vol zou KUNNEN zijn van liefde en mededogen.
Merkwaardig dat de bijbel, hét ijkpunt van de waarden en normen van joden en christenen, de onverschilligheid zo weinig herkent als een fundamenteel kwaad. Slechts hier en daar wordt gegen onverschilligheid gewaarschuwd
M.i. is het fundamentele kwaad niet zozeer de ongehoorzaamheid aan God, want we weten niet eens wie of wat God is. We weten alleen wat bijbelschrijvers over God gevonden hebben.
Het fundamentele kwaad is………juist: onverschilligheid.
Goede oneliner van de VARA: wees verschillig!