De satan

LeSage

24-06-2009 00:08

Dit weekend las ik ergens (weet echt niet meer waar dat nu was) dat het jodendom vindt het het christendom een ketterij is niet alleen om de positie die aan jesus van Nazareth wordt toegekend, maar OOK om de positie die aan de satan wordt toegekend.
toe ik daar eens over na dacht vond ik dat daar misschien een punt in zat.
kijken we eens naar de satan, die in het boek Job door de NBG'51-vertalers neergezet wordt als een ‘zoon van God’ (Job 1:6). Geen geringe prestatie voor een door en door slecht wezen. De statenvertalers maken er ‘kinderen van God’ van, en de NBV-vertalers vertalen heel vrij met ‘hemelbewoners. In ieder geval geen spoortje negativiteit zoals wij christenen nogal geneigd zijn over dit kind van God te denken. Wat ook interessant is, is dat het begrip ’engelen' hier niet voor komt.
Een merkwaardige verwisseling van God en de satan vindt plaats in 1 Kron 21,1: Satan keerde zich tegen Israël en zette David ertoe aan in Israël een volkstelling te houden. Maar volgens de schrijvers van Samuel was het God zelf, die hiervoor verantwoordelijk was: 2 Sam 24:1 Opnieuw ontstak de HEER in toorn tegen Israël. Hij zette David tegen het volk op met de woorden: ‘Ga in Israël en Juda een volkstelling houden.’
En dat heeft David moeten bezuren.
Jesaja geeft ook een interessante tekst waarin God als o.a. de verwekker van het kwaad wordt gezien:
Jes. 45:6 Zo zal iedereen, van oost tot west,
weten dat er niets is buiten mij.
Ik ben de HEER, er is geen ander
7 die het licht vormt en het donker schept,
die vrede maakt en onheil schept.
Ik ben het, de HEER, die al deze dingen doet.
Met een knipoog naar het ‘ik’-onderwerp van Baldu: het lijkt wel of in de OT-boeken God en de satan meer op één lijn gezet worden dan later in het NT, waar satan verschijnt als de grote verzoeker van Jesus, en ook naar het (wereld)einde toe wordt neergezet als grootste tegenstander van God, en dé oorzaak waarom het koninkrijk der hemelen maar niet op aarde wordt geopenbaard.
Maar in hoeverre wijkt het christendom hier niet af van haar wortels, het jodendom? In hoeverre is het verantwoord om God en satan zo scherp tegenover elkaar te zetten?
Marjorie

24-06-2009 00:27

Ik begrijp je onderschrift nog steeds niet.
Carl: "1 Johannes 4:7,8
de liefde is uit God; en een ieder, die liefheeft, is uit God geboren en kent God.
Wie niet liefheeft, kent God niet, want God is liefde."
Marjorie: Ik heb lief en ben niet uit God geboren maar doordat mijn ouders elkaar liefhadden maar God ken ik niet.
Ik ken God niet omdat ik niet liefheb ?
LeSage

24-06-2009 00:33

Deze vraag is offtopic - ik maak er dus een nieuwe draad van; het is de moeite waard.
BOAZ

24-06-2009 00:38

Een vreemd maar jou wel toevertrouwde stelling.
Is dat niet in strijd met jouw handtekening?
1 Johannes 4:7,8
de liefde is uit God; en een ieder, die liefheeft, is uit God geboren en kent God.
Wie niet liefheeft, kent God niet, want God is liefde.
God is liefde= kwaad= satan.
Boaz.
Marjorie

24-06-2009 00:59

Hoi Carl,
Mijn vraag is off topic en toch open je een nieuw draadje?
Slaap goed allen!
David.

24-06-2009 10:38

Hoi Carl,
Er kunnen nog veel meer redenen genoemd worden waarom het christendom volgens veel joden een ketterij is.
In het OT komt God ook meer over als een God der wrake en in het NT een God van liefde.
Het beeld van God is nog aardig troebel.
De tegenstelling in 1 Kron 21,1en 2 Sam 24:1 is daar een goed voorbeeld van.
God die in woede ontsteekt, die spijt heeft van Zijn eigen handelen, die naijverig is etc.
Allemaal menselijke eigenschappen die onmacht in zich hebben.
Boaz verwijst je daarom terecht op je eigen citaat van 1 Joh 4:7,8.
Ik denk dat er door Jezus veel meer licht is gekomen over het beeld van God.
En Jezus en de schrijvers van het NT laten dan ook veel duidelijker zien dat wij de macht van Satan niet moeten onderschatten als we tenminste een betere wereld voorstaan.
David
baldu

24-06-2009 11:47

Carl Schreef:
——————————————————-
> Dit weekend las ik ergens (weet echt niet meer
> waar dat nu was) dat het jodendom vindt het het
> christendom een ketterij is niet alleen om de
> positie die aan jesus van Nazareth wordt
> toegekend, maar OOK om de positie die aan de satan
> wordt toegekend.
In hun optiek hebben ze gelijk
In de optiek van de christen hebben ze ongelijk
KIjk je neutraal naar het christendom, hoe dat tegenwoordig vorm wordt gegeven door velen, kun je stellen dat het erg veel lijkt op de Islam
Want Jezus of God worden in 1 noemer genoemd
en hoewel de triniteit het zo elementaire beginsel is, wordt er alleen Jezus met God vereenzelvigd.
Als je in menig christelijk boek de titel Christus, of de naam Jezus door God vervangt, valt er geen verschil te bespeuren.
Je kunt er dus God of Allah neerzetten, het maakt geen verschil
> toen ik daar eens over na dacht vond ik dat daar
> misschien een punt in zat.
> kijken we eens naar de satan, die in het boek Job
> door de NBG'51-vertalers neergezet wordt als een
> ‘zoon van God’ (Job 1:6). Geen geringe prestatie
Hoezo? Een gevallen zoon is ook een zoon toch?
> voor een door en door slecht wezen.
Dat is wat men ervan zegt dat het is, in Job zie je dat satan een bepaalde positie inneemt
> De
> statenvertalers maken er ‘kinderen van God’ van,
> en de NBV-vertalers vertalen heel vrij met
> 'hemelbewoners. In ieder geval geen spoortje
> negativiteit zoals wij christenen nogal geneigd
> zijn over dit kind van God te denken.
Precies
>Wat ook
> interessant is, is dat het begrip ‘engelen’ hier
> niet voor komt.
> Een merkwaardige verwisseling van God en de satan
> vindt plaats in 1 Kron 21,1: Satan keerde zich
> tegen Israël en zette David ertoe aan in Israël
> een volkstelling te houden. Maar volgens de
> schrijvers van Samuel was het God zelf, die
> hiervoor verantwoordelijk was: 2 Sam 24:1 Opnieuw
> ontstak de HEER in toorn tegen Israël. Hij zette
> David tegen het volk op met de woorden: ‘Ga in
> Israël en Juda een volkstelling houden.’
> En dat heeft David moeten bezuren.
Zo kan het dus beiden zijn, immers satan neemt een bepaalde positie in
een soort middelaar in de tegenstelling
> Jesaja geeft ook een interessante tekst waarin God
> als o.a. de verwekker van het kwaad wordt gezien:
> Jes. 45:6 Zo zal iedereen, van oost tot west,
> weten dat er niets is buiten mij.
> Ik ben de HEER, er is geen ander
> 7 die het licht vormt en het donker schept,
> die vrede maakt en onheil schept.
> Ik ben het, de HEER, die al deze dingen doet.
Inderdaad
> Met een knipoog naar het ‘ik’-onderwerp van Baldu:
> het lijkt wel of in de OT-boeken God en de satan
> meer op één lijn gezet worden dan later in het
> NT, waar satan verschijnt als de grote verzoeker
> van Jesus, en ook naar het (wereld)einde toe wordt
> neergezet als grootste tegenstander van God, en
> dé oorzaak waarom het koninkrijk der hemelen maar
> niet op aarde wordt geopenbaard.
De oorzaak lijkt me niet zozeer satan te zijn, maar meer het feit dat de mens er nog niet aan toe is zich volledig te zuiveren van die innerlijke elementen die satan het vrij spel geven de verleider te spelen
Is er niets om te verleiden, wordt dat niet gereflecteerd, en dan is de verleider immers uitgespeeld
> Maar in hoeverre wijkt het christendom hier niet
> af van haar wortels, het jodendom?
Binnen de OT geschriften wordt hoe dan ook al kond gemaakt van de komst van een Verlosser
De Joden dichten deze de uiterlijkheid toe, Christus de innerlijke.
Beiden zijn correct, maar staan tegenover elkaar, als God en Satan en vice versa
> In hoeverre is
> het verantwoord om God en satan zo scherp
> tegenover elkaar te zetten?
Dit is correct binnen de wereld van de dialectiek, echter men moet niet vergeten dat een personificatie als die van satan gedoogd wordt, en zelfs als instrument dient de mens de uitweg te bieden. Het is de zogeheten toetssteen die door het kwade ten goede kan leiden.
Baldu
LeSage

24-06-2009 23:36

De tekst die ik hanteer zegt niet zozeer iets over God, maar vooral over ons.
daarbij: het kwaad is niet iets wat zelfstandig buiten ons om bestaat.
Het kwaad bestaat zolang wij dat willen, en het benoemen als kwaad.
Een frappant voorbeeld is het volgende. Ik las ergens van een prinitieve stam, waarvan de vaders gewoon zijn hun dochters te ontmaagden wanneer ze 14, 15 jaarzijn. In die stam is het namelijk een schande om als vrouw sex te hebben met een man zonder dat je weet wat er gebeurt. weet je wat er aan de hand is en heb je de ontmaagding liefdevol “doorstaan” - zo zegt de stamcultuur - dan ga je als meisje veel ontspannener een liefdesrelatie met een echtgenoot aan.
Wij noemen zoiets incest, en beschouwen dat als een groot kwaad. Hieraan kun je zien dat het begrip ‘kwaad’ erg relatief is. Verder zijn er nog veel meer voorbeelden. denk bv aan doodslaan en oorlogvoeren e.d.
Liefde is ook zo'n relatief begrip. daarom is de tekst, en überhaupt alles wat men ook maar over God wil zeggen, doorgaans tot mislukken gedoemd.
Anderzijds gebruik ik deze tekst graag, omdat ieder vrij snel denkt aan de innerlijke kracht die vrijkomt bij het daadwerkelijke liefhebben. En dáár gaat het om.
BOAZ

25-06-2009 00:06

Carl Schreef:
——————————————————-
> De tekst die ik hanteer zegt niet zozeer iets over
> God, maar vooral over ons.
> daarbij: het kwaad is niet iets wat zelfstandig
> buiten ons om bestaat.
> Het kwaad bestaat zolang wij dat willen, en het
> benoemen als kwaad.
Leuk leuk nietszeggende Carl, het woordje “God” komt 5 keer voor in de twee regels van jouw handtekening.
Maar het zegt niets over God:S
> Een frappant voorbeeld is het volgende. Ik las
> ergens van een prinitieve stam, waarvan de vaders
> gewoon zijn hun dochters te ontmaagden wanneer ze
> 14, 15 jaarzijn. In die stam is het namelijk een
> schande om als vrouw sex te hebben met een man
> zonder dat je weet wat er gebeurt. weet je wat er
> aan de hand is en heb je de ontmaagding liefdevol
> “doorstaan” - zo zegt de stamcultuur - dan ga je
> als meisje veel ontspannener een liefdesrelatie
> met een echtgenoot aan.
> Wij noemen zoiets incest, en beschouwen dat als
> een groot kwaad. Hieraan kun je zien dat het
> begrip ‘kwaad’ erg relatief is. Verder zijn er nog
> veel meer voorbeelden. denk bv aan doodslaan en
> oorlogvoeren e.d.
Dom gezwam beste jongen.
>
> Liefde is ook zo'n relatief begrip. daarom is de
> tekst, en überhaupt alles wat men ook maar over
> God wil zeggen, doorgaans tot mislukken gedoemd.
> Anderzijds gebruik ik deze tekst graag, omdat
> ieder vrij snel denkt aan de innerlijke kracht die
> vrijkomt bij het daadwerkelijke liefhebben. En
> dáár gaat het om.
Liefde is ook al relatief?
Komt 4 keer voor in jouw handtekening.
Jij bent en blijft een theosofische kameleon en jouw handtekening is een vrome camouflage.
Boaz.
Daniel 11:32 En degenen die zich misgaan tegen het verbond, zal hij door vleierijen tot afval bewegen, maar het volk dat zijn God kent, zal sterk zijn en daden doen.

Welkom op het forum van startpagina!

De satan

LeSage

Marjorie

LeSage

BOAZ

Marjorie

David.

baldu

LeSage

BOAZ