Christenen geloven dat God zelf goed is. Er is geen hogere norm. Dat er hier op aarde dingen gebeuren die niet goed zijn, hoeft hier niet strijdig mee te zijn. Optie 2 valt daarom direct al af.
Wat optie 1 betreft een aantal punten:
- kunnen wij beoordelen of het goed is als God niet ingrijpt? Wij kunnen dit alleen als wij een totaal overzicht hebben, kortom je moet almachtig, alziend etc. zijn om dat te kunnen beoordelen. Kortom als je tot zo'n uitspraak komt op basis van een menselijk beperkt verstand, moet je dit tegelijk nuanceren. Zeker als je rekening houdt met de christelijke boodschap van een eeuwig leven. Het echte leven komt nog.
- veel leed wordt door de mens zelf veroorzaakt en God heeft de mens een vrije keus/ wil gegeven, de consequentie hiervan is dat de mens naast goede dingen ook slechte dingen kan doen. Als je zegt dat God niet ingrijpt, wordt in feite het principe van de vrije keus ter discussie gesteld. God had dan een ander soort mens moeten maken. (bekende robot verhaal etc.) Als God elke keer voorkomt dat de mens iets slechts doet met zijn vrije keus, komt dit neer op een mens die geen vrije keus heeft.
- Voor wat het leed betreft dat niet door de mens wordt verzaakt (aardbevingen etc.) geldt dat dit nu eenmaal de conseqentie is van een wereld die wordt geregeerd door natuurwetten. In onze werkelijkheid is een wereld zonder dit soort leed volgens mij niet mogelijk. Alles grijpt op elkaar in en wat voor de een leed berokkent brengt de ander juist iets goeds. Zwaartekracht bijv. heeft al veel leed berokkend (vallen etc.), maar een wereld zonder zwaartekracht is toch ondenkbaar. Dit is best complex als je hier serieus over nadenkt.
Het probleem van Plato is om serieus over na te denken, maar er zijn toch ook genoeg grote denkers geweest en nog steeds die hier een passend antwoord op hebben.